Uitreiking Woutertje Pieterse Prijs

Zaterdag 8 april werd de Woutertje Pieterse Prijs 2017 uitgereikt in De Brakke Grond in Amsterdam. Er waren zes boeken genomineerd.

Voorzitter van de Woutertje Pieterse Prijs Hans Smit verwelkomde ons, en vertelde dat na de bijeenkomst de site van de Woutertje Pieterse Prijs helemaal vernieuwd zou zijn. (Ik heb even gekeken en het ziet er goed uit. Mooi, die roze kleur 😉 .)

Daarna introduceerde hij de spreker voor de Woutertje Pieterse Lezing: Nasim Miradi van Rose Stories , een organisatie die door middel van verhalen diversiteit in de samenleving en cultuur wil stimuleren.

Door bijvoorbeeld te stimuleren dat in verhalen hoofdpersonen voorkomen die iedereen in een multiculturele samenleving aanspreken. Dus niet altijd blanke jongens of meisjes. Dat blijkt niet altijd simpel te zijn, zo dachten de mensen van Rose Stories dat ze heel divers bezig waren, maar bleken ze vooral de nadruk te hebben gelegd op Marokko, en dat was nog niet heel divers…

Maar waar het op neer komt is dat we allemaal een positief rolmodel nodig hebben. Zo zie je wat er mogelijk is en dat je kunt worden wat je wilt. Ook kunnen verhalen onze blik verwijden. Daar levert Rose Stories een bijdrage aan.

Daarna was het tijd voor de prijsuitreiking. Dat deed juryvoorzitter Noraly Beyer.

Stella Ster van de zee van Gerda Dendooven won de Woutertje Pieterse Prijs 2017. (Gesponsord door Bruna)

De jury koos “voor het boek dat het dichtst bij de aard van de Woutertje Pieterse Prijs ligt. Het is een boek dat qua uiterlijk net zo afwijkend is als zijn hoofdpersoon. Een boek dat qua vorm, inhoud en thematiek een drie- eenheid is, dat in dansende taal en robuuste beelden een verontrustend verhaal vertelt. Dat schuurt maar licht van toon is. Dat tussen de regels meer vragen oproept dan dat het antwoorden geeft, dat zich steeds opnieuw laat vertellen en in zijn gelaagdheid voor kinderen en volwassenen is. Het is een tijdloos verhaal dat tegelijkertijd dicht op de huid van de actualiteit geschreven is, dat onnadrukkelijk nadrukkelijk laat zien hoe klein wij allemaal denken als de grote buitenwereld aanklopt. En een pleidooi is voor grenzeloos lezen en grenzeloos denken. ‘Ik ben’, is het eerste wat Stella kan zeggen, als ze leert praten. ‘Zo anders’, voegt ze later toe. De Woutertje Pieterse Prijs gaat naar Stella, ster van de zee.”

Gerda Dendooven vertelde over wat haar had geïnspireerd tot het maken van dit boek, dat was een foto die symbool is gaan staan voor de vluchtelingenstroom naar het westen. Namelijk een foto van een verdronken vluchteling: een kind.

In haar verhaal wordt een meisje uit zee opgevist door een kinderloze man en vrouw met genoeg plaats in hun hart om het kind in hun vissershutje onderdak te bieden. Wanneer Stella een reuzin blijkt, en zij en de wereld om haar heen letterlijk en figuurlijk met elkaar botsen, gaat ze op zoek naar ‘een plek op haar maat’. Het boek heeft een beetje een open einde, want de man en de vrouw gaan op uitnodiging van Stella op reis om haar nieuwe plek te bekijken.

Dit einde vroeg om een vervolg, vond Gerda Dendooven, en daar werkt ze nu aan.

Hier vertelt zij over Stella:

De winnaar en de andere genomineerden

Wat ik heel toevallig vond, was dat dat in  ditzelfde weekend de Annie M.G. Schmidt-prijs (voor het beste theaterlied) ging naar het lied Er spoelen mensen aan van Kiki Schippers.