Na een poosje aarzelen (want: lezen over kanker vind ik moeilijk) ben ik toch in Het kankerkampioenschap voor junioren van Edward van de Vendel begonnen, en BAM, meteen was er geen ruimte meer voor twijfelen want je wordt zo het verhaal ingezogen.
Max van vijftien heeft kanker en hij gaat de strijd vol aan. Hij gaat alles vertellen: “Er komt bloed in voor en het gaat flink stinken. Maar er is ook vriendschap en liefde en zo. Ik vertel het hele verhaal, ik vertel alles wat er gebeurd is. Ik weet nu dat dat belangrijk is.”
Het is zo’n goed boek: het is niet overdreven dramatisch, eerder een beetje stoer geschreven. En toch weet je hoe erg het is. Mooi beschreven is ook hoe eenzaam het is om een ernstige ziekte te hebben, ondanks dat je van je omgeving heel veel steun krijgt.
Na acht maanden knokken wordt Max kankervrij verklaard. Het liefst zou hij nu gewoon vrolijk doorleven, dat was immers het doel… Maar dan steekt de ”tweede ziekte” de kop op. Het is een soort terugslag, Max gaat hyperventileren en heeft angstaanvallen. En misschien is deze tweede ziekte wel veel eenzamer. Waar is de steun? Iedereen is blij dat het nu weer goed met je gaat, en dan voel je je nog zo rot. Maar Max blijft vechten en gaat zijn angsten aan.
Dit is een prachtig boek dat je in een ruk uitleest en je een beetje buiten adem achterlaat.
Het verhaal is geschreven naar aanleiding van het levensverhaal van Roy Looman.
Beoordeling: ØØØØØ
Het kankerkampioenschap voor junioren – Edward van de Vendel
Querido – 2014
in de bibliotheek een J-boek (informatief)
Nog geen reacties.