Heb je wel eens van de sokkopvogel gehoord? Je zou denken dat die uitgestorven was, maar er loopt nog een exemplaar rond. Een kleurrijke vogel, met een kop als een, eeh ja, sok! Een sokkopvogel klinkt grappig, maar het verhaal begint verdrietig: het baasje van Sok gaat sterven en stuurt Sok de wijde wereld in. Sok is alleen. Net zo alleen als het kleurige meisje Bo, dat is weggelopen uit het weeshuis dat gaat sluiten. Ze wil niet naar vreemde nieuwe ouders toe. Dit zijn de hoofdrolspelers uit Het karavaantje van alleen van Linda Van Mieghem.
Sok en Bo komen elkaar tegen en trekken samen verder. Tijdens hun reis ontmoeten ze verschillende eenzame dieren, die op hun beurt weer vriendschap vinden bij het kleurrijke groepje.
Ik vond het een vriendelijk poëtisch verhaal. Maar eigenlijk gebeurt er te weinig, af en toe vond ik het verhaal wat lang duren. Het is een soort stapelverhaal: elke keer komt er weer een dier bij dat eenzaam is, of blijft er iemand achter op zijn plek van bestemming. Ik denk dat dit verhaal beter tot zijn recht zou komen als prentenboek. Iets minder tekst, (wel de mooie gedichten, die steeds een soort samenvatting zijn van het hoofdstuk), en veel grote tekeningen, in kleur. De illustratie op het omslag is veelbelovend.
Beoordeling: ØØØOO
Het karavaantje van alleen – Linda van Mieghem
Illustraties van Anna Sikkes
Clavis – 2016
Voor kinderen vanaf 8 jaar
Van dit boek ontving ik een recensie-exemplaar
Nog geen reacties.