Zoals ik eerder vertelde heb ik me voorgenomen om elke maand een dichtbundel voor kinderen te bespreken. Ik wilde de bespreking van februari al eerder schrijven, maar ik had een dichtbundel meegenomen die zo enorm tegenviel dat ik er niet over wilde schrijven.
Dat bracht mij op een dilemma: ga ik alleen maar schrijven over fantastische dichtbundels? Over het algemeen schrijf ik op Boekielezen over boeken die ik mooi vind, omdat mijn site bedoeld is om het lezen te promoten, en dat kan nou eenmaal het best met boeken waar ik zelf enthousiast over ben. Natuurlijk heb ik ook wel bedenkingen bij sommige boeken en dat schrijf ik dan ook op. Dus ik denk dat ik dat ook ga doen bij poëzie.
Vandaag las ik Waar de wind waait, van Brenda Heijnis met illustraties van Esther Leeuwrik. Eerlijk gezegd koos ik het boek uit op het uiterlijk 😮 , het heeft een prentenboek-formaat en de gedichten en tekeningen hebben evenveel gewicht.
De tekeningen vind ik erg mooi, elk gedicht heeft een begeleidende illustratie, die ook goed past, en soms zelfs de show steelt. De tekeningen hebben lichte kleuren en dunne lijntjes.
De gedichten roepen meteen DE vraag op over poezie: moet het rijmen? Nee dat hoeft dus niet. En ik had gehoopt dat deze schrijfster daar ook zo over had gedacht, want de dwang tot rijmen heeft de gedichten eerder kwaad dan goed gedaan. Bijna alle gedichten bevatten daardoor stoplappen of rare zinswendingen. Terwijl de schrijfster af en toe best originele observaties doet, dus als er wat meer geschaafd was aan de gedichten, dan waren die observaties beter tot hun recht gekomen. De gedichten gaan over aspecten uit het dagelijks leven: een geheim hebben, verkouden zijn, oma, de buurvrouw, fietsen, de wind enzovoort.
Bijvoorbeeld het gedicht Winnen, over het gevoel van jarig zijn en toch niet overal je zin in krijgen 😉 herkenbaar toch?
Zo hoop ik deze bespreking toch een beetje positief af te sluiten. Conclusies deze keer: rijmen hoeft niet. Een mooie illustratie erbij is fijn. Volgende maand verder!
Beoordeling ØØOOO
Waar de wind waait – Brenda Heijnis en Esther Leeuwrik
Clavis – 2017
Nog geen reacties.