Blauwtje van Lydia Rood is het derde deel over Liesbeth. Ik schreef al over de eerste twee delen.
Dit boek is anders van opzet, het bestaat namelijk uit verschillende soorten documenten:
verslagen van app-gesprekken, notulen van vergaderingen, krabbels op bierviltjes, etc.
Lily heeft ADHD, wat er voor zorgt dat ze het moeilijk heeft op school. De medicijnen die ze hiervoor krijgt wil ze niet gebruiken, omdat ze vindt dat ze haar karakter afvlakken. Ze verliest er haar levenslust door. Omdat haar moeder graag wil dat ze de medicijnen wel gebruikt, heeft ze het gevoel dat ze niet goed genoeg is zoals ze is. Ook omdat haar zus wel een voorbeeldige leerling is.
Toen ik het boek Survival van Lydia Rood had gelezen, ontdekte ik dat het vrij nieuwe Niemands meisje het vervolg was op Survival. Dat was een leuke ontdekking, aangezien ik behoorlijk benieuwd was hoe het met Liesbeth verder zou gaan.
Ik las toevallig twee boeken die erg veel overeenkomsten hadden. Ze gingen allebei over een meisje dat haar vader was verloren bij een auto-ongeluk, en dit verwerkte door een vriendschap met een jongen. Daarom besloot ik om ze tegelijk te bespreken.
Het museummysterie is het vervolg op Het reuzenradmysterie van Shioban Dowd. Toch is Het museummysterie niet door Dowd geschreven, maar door Robin Stevens. Shioban Dowd is helaas in 2007 overleden, en dit boek is geschreven naar het idee dat Dowd al had voor het vervolg op Het reuzenradmysterie.
Zo eens in de zoveel tijd komen ze voorbij: boeken waarvan je al meteen bij de eerste zinnen weet dat het fijne verhalen zijn. En waar je bijna niet aan wilt beginnen omdat het zo jammer zal zijn dat ze straks uit zijn (kleine afwijking van mij).
