In meerdere opzichten is dit een bijzonder boek. Niet alleen de vorm, namelijk het vrije vers, maar ook het onderwerp, namelijk een ongewenste zwangerschap (ik ken volgens mij geen andere jeugdboeken over dit onderwerp).
Laten we het eerst over de vorm hebben. Het boek is dus geschreven in het vrije vers. Dat betekent dat het verhaal compact is geschreven, korte zinnen, veel inhoud. Je zou denken dat dat dus lekker even snel leest, maar juist door die compactheid moet je goed je hoofd erbij houden. Er worden geen komma’s gebruikt, en dat betekent dat je af en toe goed moet kijken welke zinsdelen bij elkaar horen. Zorgvuldig lezen dus (wat dit boek sowieso verdient).
De tekst wordt aangevuld met kleine illustraties, die af en toe heel raak zijn.
Het verhaal gaat over Mel, zij is achttien en woont net op kamers. Ze moet nog van alles uitzoeken in het leven. Ze heeft een vriend, maar ook een vakantieliefde. En ze gebruikt liever niet de pil (want hormonen). En dan staat haar wereld op zijn kop, want ze blijkt zwanger te zijn.
En dat wil ze niet, dus ze kiest voor abortus. Van de huisarts moet ze er eerst nog een week goed over nadenken. Jong als ze is, wil ze dit toch helemaal alleen beslissen. En dat is moeilijk. Zo makkelijk als je kunt denken: ik neem de pil niet, zo moeilijk is het om tot een abortus te besluiten. Schuldgevoel, verdriet, hormonen, Mel heeft het zwaar, maar kiest.
En al lijkt het of alles achter de rug is, dan begint het moeilijkste stuk pas, namelijk de rouw. Al wilde je het kind niet op dat moment, dat betekent niet dat je er niet van alles bij voelt. Wilde Mel haar beslissing helemaal alleen maken, nu heeft ze haar familie en vrienden hard nodig. En ook dat is gecompliceerd, want haar vader bijvoorbeeld is diep gelovig, en kan niet meegaan in de beslissing die Mel heeft genomen. Terwijl ze hem nu juist zo hard nodig heeft.
Dit boek is heel erg mooi. Het beschrijft heel goed hoe moeilijk en bijna ondoenlijk het is om tot een abortus te besluiten, maar ook dat het goed is dat we deze mogelijkheid hebben.
Ik heb regelmatig met tranen in mijn ogen zitten lezen, vooral bij de moeder-dochter stukjes. Weinig woorden, maar wat een impact.
Achterin het boek staat waar je meer informatie over dit onderwerp kunt vinden.
ØØØØØ
De langste één minuut – Diet Groothuis
Illustraties: Jantien Derks
Volt – 2024
Verkrijgbaar in je lokale boekhandel, de kinderboekwinkels, of via webwinkels zoals:
Of via:
Reageren is niet (meer) mogelijk.