Julia’s vader gaat een oude vuurtoren automatiseren, en daarom verhuist het hele gezin voor de zomer mee naar de Shetlandeilanden. Julia’s vader houdt van getallen, maar Julia en haar moeder houden meer van woorden.
Het boek begint meteen heftig: ”Ik heet Julia. Dit is het verhaal over de zomer waarin ik mijn moeder verloor en een haai vond die ouder is dan bomen. Wees maar niet bang, daarmee heb ik niet verteld hoe het afloopt.”
Terwijl Julia’s vader bezig is met het programmeren van de vuurtoren, begint haar moeder, die zeebioloog is, aan een eigen onderzoek. Ze wil namelijk op zoek naar de Groenlandse haai, een haai die echt heel oud kan worden. Deze haai beweegt heel langzaam, en groeit maar een centimeter per jaar. En omdat hij zo langzaam is, wordt hij ook langzaam oud: ”Ze ontsnappen als het ware aan de tijd.”
De reden waarom Julia’s moeder de haai wil vinden lijkt vergezocht, maar ze kan het heel goed uitleggen: Julia’s oma was dement en is overleden. De Groenlandse haai kan de tijd vertragen, en als we weten hoe, dan kunnen we dat ook gebruiken om voor mensen de tijd te vertragen.
Julia’s moeder is vastbesloten aan dit onderzoek te beginnen, hoe onwaarschijnlijk het ook lijkt. Daarom is ze op zoek naar financiers, want het zal veel geld gaan kosten.
Ondertussen vindt Julia een vriend op het eiland waar ze samen mee naar de sterren kijkt. Helaas zijn er niet alleen aardige mensen op het eiland, maar ook pestkoppen.
De zoektocht naar de haai verloopt niet voorspoedig. Julia’s moeder heeft zelf een oude boot gekocht en gaat op zoek, maar vindt niets. Ook het geld dat ze nodig heeft voor het onderzoek komt niet. Hoe uitzichtlozer het wordt, hoe hardnekkiger ze zoekt, en hoe meer ze in zichzelf keert.
Dan neemt Julia een besluit…
Waar gaat dit verhaal over? Het gaat over veel: over een gezin, waar de moeder manisch bezig is met een project, zo manisch dat het haar zelf schade berokkent. Over vriendschap en over pesten, en voor elkaar opkomen. Over liefde voor je ouders, waarvoor je alles wilt doen om ze gelukkig te zien. En over zoiets geheimzinnigs als tijd.
Wat een mooi boek! Mooi beschreven hoe de moeder steeds meer verstrikt raakt in haar onderzoek, en hoe Julia zich steeds meer buitengesloten voelt. Je weet dat er iets aan de hand is, maar je weet niet precies wat het is, waardoor de dreiging sterker aanvoelt.
Het verhaal is rijk geïllustreerd, en de illustraties dragen zeker bij aan de sfeer van het verhaal. De enige steunkleur is geel, het geel van regenjassen, van sterren, van vuurtorenlicht.
Maria Postema ontving de Filter Vertaalprijs voor kinder- en jeugdboeken voor haar vertaling van Julia en de haai.
ØØØØØ
Julia en de haai – Kiran Millwood Hargrave
Illustraties – Tom de Freston
Vertaling – Maria Postema
Ploegsma – 2023
In de bibliotheek een B-boek (voor kinderen van 9 tot 12 jaar)
Verkrijgbaar in je lokale boekhandel, de kinderboekwinkels, of via webwinkels zoals:
Of via:
Comments are closed.