Er zijn van die boeken waar je je over wilt ontfermen, en die je iedereen wil opdringen. Je hebt ze gelezen en bent er zo enthousiast over dat je ze graag wil delen met anderen.
Er zijn van die boeken die meteen alle aandacht krijgen. Bekende schrijver, bekende illustrator, of opvallend uiterlijk. Ze worden meteen opgepikt en staan voor je het weet in allerlei top tienen, en iedereen heeft ze gelezen.
Maar dan het muurbloem-boek: dat had een onopvallende entree op het bal der boeken, werd over het hoofd gezien door trendsetters en kan van een top tien alleen maar dromen. Net even de verkeerde titel, of misschien een kaft die de plank misslaat en het kwaad is geschied.
En weet je wat het is? Die muurbloempjes blijken vaak heel interessant te zijn. Geestig, intelligent, onderhoudend. Misschien wel veel beter dan al die opvallende bal-koningen en -koninginnen.
Daarom wil ik een lans breken voor het volgende boek, dat ook zo geruisloos op het bal is gearriveerd, uw applaus graag voor deze bescheiden gast:
Een planeet in je hoofd van Sally Gardner
Het verhaal gaat over Standish, hij woont in Zone Zeven, een getto van het Moederland. Standish woont bij zijn opa nadat zijn ouders zijn verdwenen, zoals velen die zich verzetten tegen de macht. Standish is anders. Hij heeft een bruin en een blauw oog en is dyslectisch.
Zijn opa weet hen op slimme wijze in leven te houden. Ze sluiten vriendschap met hun nieuwe buren, en Standish en Hector de nieuwe buurjongen worden goede vrienden.
Op school is Standish een buitenbeentje, hij heeft geen vrienden en heeft leerproblemen door zijn dyslexie. Opvallen kan fataal zijn. Het bewind is vreselijk, het kan zomaar gebeuren dat een leerling in elkaar wordt geschopt door een leraar. De leraar wordt op zijn beurt weer gedood door het Moederland.
Hector en Standish ontdekken achter de muur waar ze niet mogen komen een groot geheim. Niet lang daarna verdwijnen de buren en wordt het steeds gevaarlijker voor Standish en zijn opa. Maar opa wil het niet opgeven. Dan bedenkt Standish een plan. Een heel gevaarlijk plan.
Dit is een bijzonder boek. Het speelt in een tijd waarin Hitler gewonnen lijkt te hebben. Elk verzet wordt meedogenloos de kop in gedrukt. Toch zijn er nog mensen die zich verzetten. Anders zijn is altijd verdacht. En Standish is anders, omdat hij een bruin en een blauw oog heeft, en door zijn dyslexie.
De dyslexie van Standish maakt het taalgebruik in het boek origineel, er wordt gespeeld met taal.
Ook het einde maakt het boek bijzonder. Zonder de afloop te vertellen, kun je zeggen dat het een goed en slecht einde is. Hoewel het onafwendbaar lijkt, is het enorm spannend om te lezen.
Het boek gaat over moed en vriendschap. Geef niet op, laat de haat niet winnen.
Er is een minpuntje, zou dat het muurbloem-effect verklaren? Het is de voorkant van het boek. Ik begrijp eigenlijk niet waarom er een robot op staat. Het doet het boek ook voor wat jongere kinderen lijken. Dit is het originele omslag:
Ook de titel is behoorlijk veranderd. Maar verder is de vertaling van Roos van de Wardt mooi en doet die recht aan het bijzondere taalgebruik van Standish.
Lees dit boek, laat je ervan overtuigen hoe goed het is, en stem er gauw op zodat het de Hebban Award voor vertaalde kinderboeken kan winnen!
Hier kan je stemmen. Je kunt natuurlijk ook op je eigen favoriet stemmen (dat andere boek dat iedereen over het hoofd ziet), of op de genomineerden van Hebban.
No comments yet.