Er is weer een boek van John Green verfilmd. Deze keer Paper Towns, over de mysterieuze Margo Spiegelman die op een dag verdwijnt. Ze laat daarbij aanwijzingen achter voor haar jeugdvriend Quentin. En of ze nu gevonden wil worden of niet, hij gaat haar zoeken. Op zoek naar het meisje waar hij al zo lang hopeloos verliefd op is. Een meisje dat altijd haar eigen gang gaat en eigenlijk niet echt gelukkig is.
Quentin gaat op zoek met zijn vrienden, en het wordt een geestige roadtrip. Ook een geheimzinnige, want zou Margo zich echt verstoppen in “paper town” Agloe bij New York? Een papieren stad is een niet bestaande plaats, die (vroeger) op landkaarten werd gezet ter bestrijding van plagiaat.
Het boek las ik al lang geleden, en ik kan me er vooral van herinneren dat ik er een onbestemd gevoel van kreeg. Niet bestaande plaatsen, vage aanwijzingen van Margo (wel of niet bestemd om te volgen?).
Dan nu de film! Na het enorme succes van The fault in our stars kreeg de opvolger natuurlijk veel aandacht. En eigenlijk las ik vooral negatieve recensies.
Maar ik heb de film met plezier bekeken. Het was vooral een film over vriendschap tussen jongens. Leuke jongens. En samen gaan ze op zoek naar de grote liefde van een van hen. Dat pakt niet zo uit als Quentin had gewild, maar er is altijd nog de vriendschap.
De film legde meer uit, het was makkelijker dan het boek. Ik bleef met een vrolijk gevoel achter. En dat is toch een mooie verdienste van een film vind je niet?
Of de verfilming ook recht doet aan het boek van John Green, is een tweede.
(Tip: let op de pompbediende!)
Ik vind het een zeer goed boek. Ik vind het een zeer goed verhaal dat ook zeer goed en mooi geconstrueerd is. Ik vind het goed dat de auteur zo veel details geeft, omdat je dan veel te weten komt over de personages en de ruimte maar soms maakt dat het verhaal wel een beetje langdradig. Ik kan me zeer goed vinden in de personages omdat het een alledaags verhaal is. Het is eerder een boek voor jongeren en daarom heb ik dit boek ook gekozen. Ik had de trailer van de film gezien en daarom wou ik het boek zo graag lezen. Het verhaal sprak me erg aan. Ik vind het heel goed dat alle personages zo verschillend zijn van karakter, maar toch allemaal zo mysterieus zijn. Er zit ook wat liefde in maar niet al te klef en dat is goed. De auteur gebruikt ook echt nooit moeilijke zinnen of woorden en dat maakt het gemakkelijk om te lezen. Het boek is een echte aanrader.