Archief | Gelezen

Gelezen: Bunkerdagboek

boekielezen 59

 

Bunkerdagboek van Kevin Brooks: een veelbesproken, omstreden boek. Om eerlijk te zijn heb ik nog nooit een boek van Brooks gelezen, hoewel ik wel vaak met een boek van hem in mijn handen heb gestaan. Komt later wel dacht ik. En dit boek was een goede aanleiding.

Het boek gaat over zes mensen die door een geheimzinnige figuur gevangen zijn genomen en in een bunker bij elkaar zitten. Degene die hen heeft opgesloten heeft de totale controle over hen. Deze situatie wordt beschreven door een 16-jarige jongen.

Wat kan Brooks goed schrijven! En wat was het een akelig boek! Want er is geen hoop. Wat de gevangenen ook doen, (spoiler-alert!), ze komen er niet uit. Ze kunnen de man op geen enkele manier beïnvloeden. Pogingen om te ontsnappen worden afgestraft.

Ik had al gelezen over dit boek, en over de afloop. Dus ik wist dat het niet goed zou aflopen. En toch bleef ik hopen dat het wel goed zou komen! Dat ik misschien iets zou ontdekken dat wel uitzicht gaf op een goede afloop. Maar helaas. Het loopt heel, heel slecht af.

Over deze afloop is discussie ontstaan. Is dit een boek voor kinderen? Mag je ze zo’n boek geven? Ik twijfel hier over. Het is zeker geen boek voor jonge kinderen. Maar wel een young adult boek.

Zou je als jongere niet mogen lezen over een uitzichtloze situatie? Waar je helemaal geen grip op hebt? Ik merk zelf (als niet-jongere) dat ik het niet prettig vind, ik wil dat het goed afloopt! Maar ik vond het wel een goed boek.

Ik moet aan twee boeken denken die ook slecht aflopen, en die ik allebei goed vond. De verzamelaar van John Fowles, al uit 1963. Ik las het voor mijn boekenlijst. Dat loopt ook helemaal niet goed af, het ontvoerde meisje sterft en de verzamelaar gaat op zoek naar een nieuw slachtoffer.

Dan Het gouden ei van Tim Krabbé (1984), een boek dat nu vaak voor de lijst wordt gelezen. En of dat slecht afloopt – levend begraven worden!! Daar houden ze in Amerika niet van, want daar is in de verfilming het einde veranderd. Dat vond ik helemaal niks!

Als dit soort boeken niet geschikt zijn voor jongeren, vanaf welke leeftijd mogen ze ze dan wel lezen? Wanneer ben je rijp voor boeken met een unhappy end? Sommige mensen willen nooit zo’n boek lezen, anderen misschien wel.

Daarom: had dit boek anders moeten aflopen? Nee, want dan was het niet dit boek geweest. Dan was het gewoon een spannend boek geweest. En dan had ik er vast niet zoveel over geschreven.

Ik ben wel benieuwd hoe ik het had gevonden als ik niet van tevoren had geweten dat het zo zou aflopen. Zou ik het dan beter of slechter gevonden hebben? Zou ik het dan gelezen hebben?

 

Leesboeken: vakantie!

Mijn vorige blog ging over prentenboeken met vakantie-thema, maar er zijn ook boeken voor oudere kinderen over vakantie. Voor mij was het ultieme vakantieboek vroeger De kinderen van Bolderburen van Astrid Lindgren, want wat werd de zomer daarin heerlijk beschreven!

boekielezen 36

 

Maar ook deze vier – nieuwere – boeken heb ik met veel plezier gelezen:

De vakantie van de Steenstraat van Elizabeth Honey is het tweede deel van de (erg leuke) serie over de Steenstraat. Hierin gaan ze op vakantie met een groep mensen uit de Steenstraat. Grappige en spannende avonturen volgen. Dit boek is geïllustreerd door Annet Schaap, wat ik heel goed bij het verhaal vind passen.

boekielezen 35

 

Ook zo’n fijn boek, ook een deel in een serie: De Penderwicks van Jeanne Birdsall. De vier zusjes Penderwick hebben alleen nog een vader, hun moeder is overleden. In dit boek beleven ze een fijne zomer. Het is een fijn en knus boek, terwijl het toch ook gaat over de overleden moeder. Leuk dat er al een deel twee en drie zijn, ik kijk uit naar deel vier.

boekielezen 37

 

Iets gecompliceerder is Mijn bijzonder rare week met Tess van Anna Woltz. Tijdens een vakantie op het zonnige Texel komt Samuel Tess tegen en hij wordt meteen haar leven binnengesleept. Zij wil haar vader leren kennen en heeft daar een plan voor gemaakt, en Samuel moet haar helpen. Een mooi verhaal.

 

boekielezen 33

 

Tot slot nog iets zwaardere kost, dat is Oversteken van Marjolijn Hof. In  dit boek gaat Meta met haar moeder en de (zoveelste) vriend van haar moeder naar IJsland op vakantie, omdat Bjarni (de vriend) daar vandaan komt. Naarmate de vakantie vordert wordt duidelijk dat ook deze vriend niet blijvend zal zijn. En dat vindt Meta extra erg omdat zij het wel erg goed kan vinden met Bjarni. Een erg mooi boek.

 

boekielezen 32

Gelezen: This moose belongs to me

boekielezen 27

Weer las ik een Engels prentenboek en weer zat ik in mijn eentje te gniffelen: This moose belongs to me van Oliver Jeffers.

Wilfred heeft een eland (Marcel) als huisdier, maar deze huis-eland houdt zich niet echt aan alle huisdier-regels die Wilfred bedenkt. Gelukkig houdt Marcel zich wel aan de regel dat hij als schuilplaats voor de regen moet fungeren! 🙂

boekielezen 25

Maar het huisdier houdt zich verder aan weinig regels, hij blijkt zelfs niet alleen het huisdier van Wilfred te zijn, maar van meerdere mensen!

Het verhaal loopt goed af, met de afspraak dat Marcel de eland zich aan alle regels van Wilfred zal houden – als hij er zin in heeft!

Ik vind het zo’n geestig boek, en bovendien vind ik de eland mooi geschilderd. (ik krijg zelf zin om te gaan schilderen!)

Hier zie je de trailer

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

 

Gelezen: Who’s for dinner?

Soms lees je een boek en zit je hardop in jezelf te lachen. Met dit boek, Who’s for dinner? van Claire Freedman en Nick East, had ik dat. Dat komt vooral door de grappige tekeningen, maar ook door het originele idee!

Het gaat over de vos die naar de boerderij komt om eens een lekker diertje op te eten (hij heeft hiervoor zijn handboek voor eetbare dieren bij zich). Maar gelukkig heeft de stier een goed plan!

boekielezen 17

 

 

 

boekielezen 19

boekielezen 18

Gelezen: Stiefkind

 

Wat een verrassend boek was Stiefkind van Selma Noort. De flaptekst geeft een vrij eenzijdige samenvatting, waardoor het boek mij eerst niet aantrok: “Virginia is vijftien. Omdat haar moeder niet goed voor haar zorgde, woont ze sinds haar zevende bij haar vader en stiefmoeder. Na een ruzie met haar vader besluit ze in een opwelling de herfstvakantie bij haar moeder door te brengen. Onderweg komen er hooligans in de trein. Virginia filmt de mishandeling van een conducteur met haar mobiel, met de bedoeling het filmpje naar de politie te sturen. Maar ze bedenkt zich als ze eenmaal bij haar moeder in het huis vol herinneringen is, en haar moeders nieuwe vriend een van de hooligans blijkt te zijn.”

Maar omdat ik al eerder veel mooie boeken van Selma Noort heb gelezen, en omdat ik haar in de rol van schoolschrijver heb ontmoet, besloot ik toch aan dit boek te beginnen. En daar kreeg ik geen spijt van. Want het gaat niet alleen over de hooligans, maar veel meer over een meisje dat ernstig wordt verwaarloosd door haar moeder. Als zij uiteindelijk bij haar vader en nieuwe stiefmoeder komt te wonen, blijkt dat ze een gewoon gezinsleven helemaal niet gewend is. Ze durft anderen niet te vertrouwen, terwijl de stiefmoeder zo lief en begripvol is. Dit wordt erg mooi beschreven, ik kreeg een brok in mijn keel. Lees dit boek!

boekielezen 16

Gelezen: Het universum tegen Alex Woods

20140520_173253

 

 

Wat is dit een bijzonder boek. Over de vreemde, maar lieve Alex, die is getroffen door een meteoor en dat heeft overleefd (maar er wel wat ongemakken aan heeft overgehouden). Hij sluit vriendschap met de oude Isaac Peterson, en daar komt iets heel bijzonders uit voort. Meer vertel ik niet, zodat je net als ik verrast zult zijn door het verhaal.

Wel wil ik nog even wijzen op de grote rol die de boeken van Kurt Vonnegut spelen in het verhaal. Ik had zelf nog nooit iets van hem gelezen, maar ben nu wel van plan om Slachthuis 5 te gaan lezen.

Regelmatig zat ik hardop te lachen, door de humoristische manier van schrijven, en door het wereldbeeld van Alex. En hoewel het grappig was, was het ook triest, en waar.

Lees hier een aantal fragmenten:

 

20140520_173226

 

                               20140521_224704

 

20140520_173351

 

Lees dit boek!

Kikker is… Kangoeroe?

Soms kom je iets tegen wat je erg verbaast.
Je vraagt je af: mag dit zomaar? 
Vindt uitgeverij Leopold dit goed?
En weet uitgeverij Kabook niet dat dit wel heeel erg lijkt op de Kikker-boeken?
Kijk zelf:

Gelezen: Op en top Ellie en Nellie

“Het allergrootste en misschien wel allerlaatste avontuur 
van erge Ellie en nare Nellie.”
Zo wordt dit boek aangekondigd op de achterflap.
Ik heb het met veel plezier gelezen, tot de laatste zinnen.
Ik wil het einde niet verklappen,
maar ik werd er niet echt vrolijk van.
Eerder een beetje droevig.
(en dat is gek, omdat ze geen gemene dingen meer doen –
ojee toch iets verklapt)
Had het einde niet ietsje langer moeten zijn?
En komt er nu echt geen Ellie en Nellie-boek meer?

Kerstkadootje, nu al?

 
 
 
In de hete zomer van dit jaar kreeg ik een leuk klusje:
Mariska Hammerstein was voor uitgeverij Ploegsma bezig om een 
bundel kerstverhalen samen te stellen.
Ze wilde daarvoor boeken inzien uit ons magazijn en onze museumcollectie.
Mariska is een paar keer langs geweest,
en vorige week was het boek af!
En ik kreeg het kado, als dank voor de hulp.
Leuk!

Mogelijk gemaakt door WordPress. Ontworpen door WooThemes