Gelezen: Wij zijn allemaal moleculen

Soms begin je in een boek en dan weet je: ja dit is het soort boek waar ik van hou. Geschreven op precies de juiste toon, het lezen gaat vanzelf. Dit had ik bij Wij zijn allemaal moleculen van Susin Nielsen. Het verhaal gaat over Stewart en Ashley, en zij vertellen het verhaal om beurten.

wij zijn allemaal moleculen

Stewart is hoogbegaafd en sociaal nogal onhandig: hij heeft er geen gevoel voor wanneer je bepaalde dingen nou wel of niet zegt, hij zegt gewoon alles. Zijn moeder is overleden en daar is hij heel erg verdrietig over, maar hij kan hier goed over praten met zijn psycholoog. Om zijn humeur te evalueren gebruikt hij schema’s.

Ashley is een verwende puber en heel erg bezig met status. Ze is niet zo goed in taal en gebruikt vaak de verkeerde woorden. Ze is in shock omdat haar ouders zijn gescheiden omdat haar vader heeft ontdekt dat hij homoseksueel is. Ze schaamt zich hier enorm voor.

De levens van deze twee zeer verschillende pubers kruisen elkaar omdat hun ouders verliefd op elkaar zijn geworden, en Stewart trekt met zijn vader en zijn kat Schrodinger in in het huis van Ashley en haar moeder. Stewart is goedwillend en staat positief tegenover deze verhuizing, hoewel hij het heel erg vindt dat hij het huis moet achterlaten waar zijn moeder gewoond heeft. Ook moeten ze veel spullen uit dat huis opslaan omdat er geen ruimte voor is in hun nieuwe huis.

Ondertussen probeert Stewart de gedachte aan zijn moeder levend te houden, door zich te omringen met haar oude spulletjes, en met haar zelfgebreide deken. Door daar elke dag in te liggen probeert hij haar moleculen in te ademen en haar zo bij zich te houden. Ashley vindt het vreselijk dat Stewart bij hen komt wonen, ze vindt hem een rare nerd en schaamt zich dood voor hem.

Stewart gaat namelijk niet meer naar zijn oude school voor hoogbegaafden, maar naar dezelfde school als Ashley. Hij wil zich leren redden in het gewone leven, dat was iets waar zijn moeder zich zorgen om maakte. Hij maakt een plan van aanpak en gaat angstig maar moedig naar de nieuwe school.

Daar valt het redelijk mee, ware het niet dat er een enorme pestkop bij hem in de gymklas zit: Jared. En dat is nou net de jongen van Ashleys dromen…

Het verhaal is humoristisch geschreven, vooral de toon waarop beide pubers praten. Stewart: ”Ashley is heel knap, maar ik denk dat ze misschien slechthorend is, want als ik met haar probeer te praten loopt ze weg of zet ze het geluid van de tv heel hard.” Ashley: ”Want weet je, er zijn Bepaalde Mensen die het idee hebben dat ik niet aardig ben. Dat is totaal niet waar en gemeen en een leugen. Maar Bepaalde Mensen denken dat ik een Arrogant Kreng ben (althans, dat had een of andere eikel op mijn kastje geschreven toen ik in de tweede zat).”

Al is Ashley een snob, toch wordt ze naarmate het verhaal vordert steeds liever. Niet zozeer in haar gedrag, maar je leert haar steeds beter kennen.

Grappig dus, maar ook soms erg zielig: het verdriet om Stewarts moeder is heel mooi beschreven, juist omdat Stewart het zo feitelijk en zakelijk vertelt. En natuurlijk moest ik erg slikken toen Schrodinger de kat weg was….

wij zijn allemaal moleculen

Mama was de basis die de hele constructie overeind hield. Toen we haar verloren, zakten de twee andere zijden gewoon in.

Kortom: dit boek moest in één ruk uit en toen ik het uit had vond ik het jammer!

 

Beoordeling: ØØØØØ

Wij zijn allemaal moleculen – Susin Nielsen

Vertaling: Lydia Meeder

Lemniscaat – 2016

Van dit boek ontving ik een recensie-exemplaar

 

 

, , , , , , ,

Een reactie op Gelezen: Wij zijn allemaal moleculen

  1. Esther 29 januari 2017 om 12:55 #

    Dit kinkt echt als een super leuk boek! Verfrissend ook het gebruik van grafiekjes! Ik had er nog nooit van gehoord maar het gaat zeker op mijn TBR lijst!

Geef een reactie

Mogelijk gemaakt door WordPress. Ontworpen door WooThemes

Ontdek meer van Boekielezen

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Lees verder