Omdat ik een boek las waarin veelvuldig werd verwezen naar Charlotte’s web besloot ik deze klassieker ook maar eens te lezen.
Charlotte’s web werd in 1952 geschreven door E.B. White en is inmiddels uitgegroeid tot een van de best verkopende kinderboeken aller tijden. Het is (natuurlijk) ook verfilmd.
Het verhaal begint met een weergaloze eerste zin: ”’Waar gaat papa met die bijl naartoe?’ vroeg Veerle aan haar moeder, terwijl ze de tafel dekten voor het ontbijt.” Papa blijkt een te klein biggetje te gaan slachten, omdat dat toch niets gaat opbrengen. Veerle vindt dit vreselijk en na lang smeken mag zij het biggetje grootbrengen. Ze noemt hem Wilbur, en zorgt goed voor hem. Wanneer Wilbur groot is moet hij toch worden verkocht. Gelukkig mag Charlotte Wilbur nog wel blijven opzoeken in de schuur waar hij vetgemest wordt.
Want dat is duidelijk, met kerst zal die lieve, onbezorgde en een beetje naïeve Wilbur geslacht worden. Zelf heeft hij daar helemaal geen weet van, maar de andere dieren in de schuur wel, zoals de gans, de rat en de spin Charlotte. Deze laatste wordt een goede vriendin van Wilbur, en zij wil alles doen om te voorkomen dat het slecht afloopt met Wilbur. Ze bedenkt een plan waarbij ze gebruik maakt van haar specialiteit: weven.
Het is een hartverwarmend boek, waarin het gaat om vriendschap en elkaar helpen en om overal iets positiefs in te zien (behalve dan in slachten 🙂 ) Iedereen heeft een sterke en mooie kant. En vriendschap gaat verder dan de dood.
Ook gaat het verhaal zijdelings over het opgroeien van Veerle. Waar ze eerst al haar aandacht richt op Wilbur en veel tijd met hem en zijn dierenvrienden in de schuur doorbrengt (zoveel dat haar moeder zich daar zorgen over maakt), wordt dat langzaam steeds minder en gaat haar aandacht naar andere mensen in plaats van dieren. Een goede ontwikkeling, maar ook iets om weemoedig van te worden.
Mocht je deze klassieker ook nog nooit hebben gelezen (of bekeken), dan kan ik het je van harte aanraden!
ØØØØØ
Charlotte’s web – E.B. White
Illustraties door Garth Williams
Vertaald door Tjalling Bos
Lemniscaat – 1e druk 1952, maar deze klassieker wordt nog steeds gelezen
In de bibliotheek een B-boek (voor kinderen van 9 tot en met 12 jaar)
er staat “Gelukkig mag Charlotte Wilbur nog wel blijven opzoeken in de schuur waar hij vetgemest wordt.” maar Charlotte moet toch Veerle zijn?