Lily heeft ADHD, wat er voor zorgt dat ze het moeilijk heeft op school. De medicijnen die ze hiervoor krijgt wil ze niet gebruiken, omdat ze vindt dat ze haar karakter afvlakken. Ze verliest er haar levenslust door. Omdat haar moeder graag wil dat ze de medicijnen wel gebruikt, heeft ze het gevoel dat ze niet goed genoeg is zoals ze is. Ook omdat haar zus wel een voorbeeldige leerling is.
Op school bij Lily zit Abelard, een jongen met Asperger. Ze komen met elkaar in contact door hun gedrag, zowel de ADHD als de Asperger zorgt er voor dat ze samen een deur op school kapot maken. Omdat communiceren met iemand waar je verliefd op bent best eng is, appen ze met elkaar met behulp van zinnen uit De brieven van Abelard en Heloise.
Lily is impulsief en druk, en Abelard bedachtzaam en rustig. Dit blijkt een prima match. Eindelijk voelt Lily zich geliefd zoals ze is. Omdat het verhaal vanuit Lily wordt verteld, weten we niet zoveel van de gevoelens van Abelard. Ook weten we niet wat voor rol zijn autisme speelt. In elk geval hecht hij erg aan tijd en raakt hij totaal van slag als Lily te laat komt. Ook voor Lily is tijd trouwens een heikel punt, want door haar ADHD vergeet ze juist vaak de tijd en komt te laat.
Lily heeft veel gesprekken met psychologen en psychiaters en kan zichzelf ook goed (en humoristisch) uitdrukken. Helaas praat ze niet met haar moeder. Lily voelt zich tegenover haar tekortschieten, en haar moeder maakt zich zorgen om haar, maar met elkaar praten doen ze niet echt.
Dan krijgt Lily de kans om mee te doen aan een experimentele behandeling, een operatie waardoor ze af kan komen van de drukte in haar hoofd. Dit opent perspectieven voor haar, maar roept ook twijfels op. Want is ze dan nog wel Lily? En houdt ze dan nog van Abelard, en… houdt Abelard dan nog van Lily?
Het is een mooi, romantisch liefdesverhaal, en vooral Lily is goed beschreven. Als je het leest ga je er in mee.
Maar na afloop had ik toch zo mijn bedenkingen. Is het niet een heel erg zoet verhaal, waarin iemand met ADHD iemand met Asperger kan helpen, en andersom? Dat lijkt me behoorlijk moeilijk. Ook vond ik dat Lily zich erg verantwoordelijk voelt voor het welzijn van Abelard, ze wil bijvoorbeeld proberen altijd op tijd te komen zodat hij niet meer in de war raakt. En is het mogelijk om met een operatie ADHD te genezen? Eerlijk gezegd had ik daar nog nooit van gehoord.
Samenvattend kunnen we zeggen dat het boek op sommige punten erg realistisch is (de beschrijving van Lilys ADHD), en dat het liefdesverhaal op zich heerlijk geschreven is, maar dat het langzaam ontspoort in een te zoet wensvervullend einde. Maar zeer aantrekkelijk geschreven.
ØØØOO
De liefdesbrieven van Abelard en Lily – Laura Creedle
Vertaald door Tjalling Bos
Gottmer – 2018
In de bibliotheek een D-boek (voor jongeren vanaf 15 jaar)
No comments yet.