Gelezen: De Lovebus (blogtour)

”Op zaterdagavond 7 februari 1976 werden in Medum en omgeving twee mensen vermoord, er viel één zwaargewonde en acht personen hadden medische zorg nodig voor lichtere verwondingen.
Al dat geweld draaide om seks.
Dit is het verhaal van die avond.”

De Lovebus van Tjibbe Veldkamp heeft een pakkend begin (en deze tekst staat ook op de achterflap). Dan staat er ook nog op de voorkant: ”Een fatale nacht waarin het verlangen naar liefde leidt tot moord.”

In dit boek gaan we erachter komen wat er is gebeurd. Het begin suggereert opzet, en wie weet intriges…

We leren de beheerder van de Lovebus kennen, JJ, die eigenlijk niks is behalve de beheerder van de Lovebus. En wat is de Lovebus? Het is een bus op een afgelegen plek die je per uur kunt huren om daar seks te hebben. Het is niet, zoals een van de personages hoopt, een rondtrekkende bus met een happy family vol liefde.

Dan leren we Tammo kennen. Een jongen die vooral aan drank en seks denkt. Drank heeft hij genoeg, maar seks niet. Hij loopt achter elk meisje aan dat ”permizzie” geeft.

En daar is Mina, die tot over haar oren verliefd is op Tammo. Tot dit omslaat in haat, omdat hij er met een ander vandoor gaat naar de Lovebus.

En Cathelijn, zij is op zoek naar liefde en warmte. Haar vader is er niet en haar moeder vrijt steeds weer met een andere man, terwijl ze Cathelijn verwaarloost. Cathelijn voelt een allesoverheersende eenzaamheid.

We leren de omgeving kennen: een boerendorp in Groningen in de jaren ’70, een café en een disco in een schuur, en een bus om seks in te hebben.

Wat er gebeurt, zien we steeds vanuit alle personen die het meemaken. Dus wat Cathelijn en Tammo samen meemaken, zien we door hun beider ogen. En dan zie je dat iedereen alles op zijn eigen manier beleeft. Iedereen heeft zijn eigen agenda en eigen wensen. Stort iemand haar hart uit bij een ander, (en denk je: ja dat is mooi) blijkt die ander helemaal niet geluisterd te hebben.

De structuur en opbouw zijn mooi, ik moest blijven lezen. Maar… In plaats van een spannend verhaal, zoals je verwacht naar aanleiding van de flaptekst, vond ik het een ontmoedigend verhaal. De teneur van het boek vond ik: iedereen is alleen. De een wat meer dan de ander, maar iedereen is alleen en bezig met zijn of haar eigen behoeftes. Is dit de visie die de schrijver heeft op de puberteit? Of op mensen in het algemeen? (Want ook de volwassenen zijn vooral met zichzelf bezig.)

Voorbeeld van hoe erg iedereen met zichzelf bezig is, is de scene waarbij een van de personages een lijk ontdekt en dat wegmoffelt omdat het niet te pas komt op dat moment. Misschien is het niet alleen egoïsme, maar is ze psychisch zo ver heen dat de ernst van het vinden van een lijk niet tot haar doordringt. En dat is toch ook droef stemmend. Kortom, ik voelde me steeds bedrukter worden bij het lezen.

Aan het eind staat in een kleine samenvatting wie die doden en gewonden waren. Maar doet dat er eigenlijk nog toe?

Beoordeling: ØØØOO

De Lovebus – Tjibbe Veldkamp

Querido – 2017

In de bibliotheek een D-boek (voor jongeren vanaf 15 jaar)

Van dit boek ontving ik een recensie-exemplaar en ik doe mee aan de blogtour.

De volgende bloggers schrijven over De lovebus:

PS Tijdens het schrijven van dit artikel had ik de hele tijd de titelsong van The Loveboat in mijn hoofd, afgewisseld met The caravan of love….