Regelmatig zag ik het boek Hap! van Carl Hiaasen langskomen. Er was veel aandacht voor de vorm en daarom dacht ik eigenlijk dat het een prentenboek was. Maar dat bleek het niet te zijn, het is een fijn leesboek voor kinderen vanaf een jaar of tien.
Het eerste wat dus opvalt, is hoe het boek eruitziet. Er staat een alligatorkop op, en de tanden zijn op de snede getekend. Leuk! Hoewel de zwarte tanden me wel een beetje stoorden, als ik las zag ik ze steeds in mijn ooghoeken.
Het boek wordt in diverse webshop-boekwinkels aangeraden aan liefhebbers van survivalprogramma’s en bijvoorbeeld ”Freek in het wild”, maar eigenlijk zouden die dit boek niet moeten lezen: dit soort programma’s wordt op een geestige manier helemaal met de grond gelijk gemaakt!
Al vanaf de eerste zin heb ik dit boek grinnikend zitten lezen.
Mickey, de vader van Wahoo, is wrangler: dierenworstelaar. Sinds hij de leguaan op zijn hoofd kreeg werkt hij niet meer, waardoor het gezin in geldnood zit. Dan worden ze gevraagd om mee te werken aan een realitysurvivalserie voor televisie, wat veel geld zal opbrengen. Terwijl Wahoo en zijn vader echte dierenliefhebbers zijn, is nep-survivalster Derek Badger een figuur dat het liefst alle dieren die hij op zijn survivaltocht tegenkomt doodmaakt en/of opeet. Bovendien is het een ijdeltuit, en overschat hij zichzelf enorm, waardoor Wahoo en zijn vader hem steeds moeten redden. Als de Badger uiteindelijk in zijn tong wordt gebeten door een vleermuis, ontspoort het helemaal.
Eigenlijk was dit allemaal al geestig genoeg, maar er is nog een verhaallijn, namelijk dat een klasgenootje van Wahoo mee gaat op de survivaltocht omdat ze op de vlucht is voor haar gewelddadige vader. En deze komt, incusief pistool, in het verhaal op het moment dat Badger zijn verstand heeft verloren dankzij de vleermuisbeet. En dan wordt het een beetje te veel van het goede.
Het verhaal loopt goed af, behalve misschien voor Derek Badger.
Ondanks het overdreven einde heb ik het boek met heel veel plezier gelezen!
(Ik denk dat ik Uil – het andere jeugdboek van Hiaasen – ook weer eens ga lezen. Ik herinner me dat ik dat lang geleden ook met veel plezier las)
Beoordeling: ØØØØO
Dit is boek 22/53 van #boekperweek
No comments yet.