Gelezen: Liefdesbrieven aan de sterren

De titel Liefdesbrieven aan de sterren zet je meteen een beetje op het verkeerde been: wat mij betreft dekt Brieven aan de sterren de lading beter. Soms wordt een titel in de vertaling (ten nadele) veranderd, in dit geval was de oorspronkelijke titel ook Love letters to the dead. Het zijn namelijk geen liefdesbrieven die Laurel, de hoofdpersoon, schrijft.

Laurel krijgt op school de opdracht om een brief aan een overleden persoon te schrijven. Aangezien zij behoorlijk wat stof tot schrijven heeft gaat ze hier mee door voor zichzelf. Ze schrijft aan verschillende dode beroemde personen, die vaak vroeg, tragisch en/of door zelfmoord om het leven zijn gekomen (Kurt Cobain, Judy Garland, Amy Winehouse, Amelia Earhart en nog veel meer)

 Gelukkig heeft Laurel vrienden, al verkeren de meesten ook niet in al te gelukkige omstandigheden. In de loop van het verhaal krijgt ze een vriend, Sky (symbolisch he, die sterren…), maar het lijkt erop dat ze eerst haar eigen problemen moet verwerken voor ze een echte relatie kan krijgen.

Ik verwonderde me wel over de hoeveelheid zielige gezinnen in het boek. Vrijwel al haar vrienden zitten in moeilijke situaties. Sky heeft een moeder die het leven niet aankan en een vader die er niet is, Hannah heeft dode ouders en grootouders die niet voor haar kunnen zorgen en een broer die zijn frustratie op haar afreageert, Nathalie en Hannah zijn lesbisch en worstelen daar enorm mee.

Laurel schrijft steeds aan andere beroemdheden, en als ze de brieven schrijft, schrijft ze niet alleen over zichzelf maar ook over de persoon aan wie ze schrijft. Op zich leuk om daar wat meer over te weten, maar soms houdt het het verhaal wat op. Ik had bij vlagen dat ik het verhaal te langdradig vond, en dan kwam er ineens weer een versnelling.