De ondertitel van dit boek is Het verbijsterende verhaal van de tweeling Viktor en Nadja, en dat zegt meteen alles. Werd een van Morosinotto’s eerdere boeken nog bekroond met een Vlag en Wimpel in de Kinderboekenweek, dit boek kreeg een Zilveren Griffel.
Zullen we maar bij het uiterlijk beginnen? Want dat is al origineel. Het boek is vormgegeven als strikt geheim dossier, bestaande uit een verzameling schriftjes die dienst deden als dagboek, volgeschreven door de tweeling Viktor en Nadja. Hun schriftjes zijn nu samengevoegd door kolonel Smirnov, wiens opmerkingen we in de kantlijn kunnen lezen. De kolonel houdt zich vooral bezig met het beoordelen hoe strafbaar alles is wat de personen die in de dagboeken voorkomen hebben gedaan. Het schriftje van Nadja is met blauwe inkt geschreven, dat van Viktor met rode inkt. In de schriftjes zijn stukjes van landkaarten, foto’s, brieven en pamfletten geplakt, waardoor ze op echte dagboeken lijken.
Het boek speelt zich af in 1941. Duitsland is bezig de Sovjet-Unie binnen te vallen, en is hard op weg naar Leningrad, waar de tweelingen Viktor en Nadja wonen. Om de kinderen te redden organiseert de communistische partij ”kindertreinen”, waarmee kinderen uit Leningrad zonder hun ouders naar veiligere plekken zullen worden gebracht. Viktor en Nadja willen natuurlijk bij elkaar blijven, maar ze komen in verschillende treinen terecht. Om later alles aan elkaar te kunnen vertellen schrijven ze hun belevenissen op in de schriften die ze bij zich hebben. En dat is nogal wat.
Via omzwervingen komt Nadja met een groepje kinderen en wat soldaten in een strategisch gelegen maar totaal verlaten fort terecht waar de Duitsers het op gemunt hebben. Viktor is vast van plan zijn zus te zoeken en maakt een reis via een kinderkamp, een strafkamp, en door ijzige kou en sneeuw, met bijna niets te eten. De avonturen zijn soms te bizar voor woorden, maar toch geloofwaardig opgeschreven. De kou en de honger zijn haast voelbaar!
Komische maar ook bevreemdende noot is het commentaar van kolonel Smirnov in de kantlijn, die bijvoorbeeld een heldendaad karakteriseert als een misdaad tegen de staat. Het is heel mooi verbeeld hoe je vanuit verschillende kanten naar bepaalde daden kan kijken. Het geeft ook een onveilig gevoel, want wat jij denkt dat goed en rechtvaardig is, kan gezien worden als misdaad tegen het communisme.
Het verhaal van de omzwervingen van Nadja en Viktor is avontuurlijk en spannend, maar het word je ook duidelijk hoe zwaar de bevolking van de Sovjet-Unie het heeft gehad in de Tweede Wereldoorlog. Ook leer je het een en ander over hoe het communisme in die tijd in de Sovjet-Unie werkte. Wat zal het oordeel van de kolonel zijn na lezing van de dagboeken, zijn Nadja en Viktor staatsgevaarlijk of zullen ze onschuldig blijken te zijn? En hoe zijn de dagboeken eigenlijk in handen van de kolonel terecht gekomen?
Ik vond het een fantastisch boek. Wel vroeg ik me af en toe af of het wel een kinderboek was, vooral waar kolonel Smirnov aan het woord was. Maar laten we het erop houden dat het voor twaalf jaar en ouder is, dus ook zeer geschikt voor volwassenen. Dit was het eerste boek dat ik van Morosinotto las, ik ben benieuwd naar zijn andere boeken.
Achterin het boek vind je een uitgebreide verklarende woordenlijst.
ØØØØØ
Twee fonkelrode sterren in de blinkend witte sneeuw – Davide Morosinotto
Vertaald door Manon Smits en Pieter van der Drift
Grafische vormgeving: Stefano Moro
Baeckens Books / Fanoom – 2020
In de bibliotheek een C-boek (voor jongeren van 12 tot 15 jaar, en wat mij betreft ook ouder)
Nog geen reacties.