Gelezen: Wij leugenaars

Heb je wel eens een boek gelezen waar je zo vol van was, maar waar je moeilijk over kon praten, omdat je anders de afloop zou verraden? Ik wil dit boek aan iedereen aanraden, maar kan er maar weinig over zeggen. Want de afloop is in dit geval wel erg belangrijk. Dus lezen jullie dit boek gauw, dan kan ik er tenminste over praten!

De familie Sinclair heeft een eiland met vier vakantiehuizen, een voor de (groot)ouders en een voor elke dochter. Jarenlang brengt de familie de zomer op dit idyllische eiland door. Maar is het wel zo idyllisch? In de familie Sinclair praat men niet over gevoelens, niet over verdriet of gemis. Een gescheiden vader wordt door middel van een geheel nieuwe inrichting in huis uitgewist, de overleden oma bestaat niet meer.

Cadence is de dochter van een van de drie Sinclair-dochters en samen met haar neef Johnny, nicht Mirren  en een goede vriend Gat (die toch buitenstaander blijft) vormt zij een hechte groep die ze de leugenaars noemt. Elke zomer brengen ze samen door.  Cadence is degene die er de meeste moeite mee heeft dat er niet wordt gepraat over gevoelens. Waar moet ze met haar verdriet naartoe? Gat lijkt haar het beste te begrijpen en Cadence en Gat worden verliefd.

Tot er in ”zomer 15” een ongeluk gebeurt, en Cadence zich niet kan herinneren wat voor ongeluk. Wel lijdt ze twee jaar lang aan vreselijke migraine-aanvallen. Zomer 16 brengt ze niet door op het eiland maar de volgende zomer wil ze er koste wat kost weer heen. En op die plek komt langzaam haar geheugen terug. En dat is bijna te zwaar om te verdragen voor Cadence.

Wat een prachtig boek is dit. Heel knap geschreven. Als je de afloop weet, en je kijkt terug, dan klopt alles. Mooi zijn ook de sprookjes die Cadence steeds schrijft, en die steeds over drie zussen, prinsessen etc gaan.

Fijn vond ik ook de plattegrond van het eiland en de stamboom, waar ik regelmatig even op moest kijken.

Het is wel het mooist als je niet van te voren weet hoe het afloopt, dus daar zal ik niets over zeggen. Maar ik zou liegen als ik zei dat ik niet bladzijdenlang gehuild heb. En dat ik echt wilde dat het niet zo gelopen was.

Beoordeling: ØØØØØ

Wij leugenaars – E. Lockhart

De Fontein – 2015

Dit is boek 28/53 van #boekperweek