Zoveel te lezen

boekielezen 3

 

Als je in de bibliotheek werkt ben je altijd omringd door boeken, en zie je alle nieuwe boeken die binnen komen, en die wil je dan lezen. Alsof dat niet erg genoeg is, werk je ook nog met mensen die houden van lezen, en die hebben dan weer tips over welke boeken je echt moet lezen! En natuurlijk hou je je vakliteratuur een beetje bij en lees je lovende recensies over boeken die je dan ook echt moet lezen!

Ik denk dat bibliothecarissen (en boekhandelaars) de zwaarst belaste nachtkastjes en de langste te lezen-lijstjes hebben! Mensen beginnen al te kreunen als je begint over een boek dat ze echt moeten lezen, want ze moeten/willen al zoveel lezen waar ze echt nooit aan toe zullen komen!

Op mijn lijstje met binnenkort te lezen boeken:

Honderd uur nacht – Anna Woltz

Bunkerdagboek – Kevin Brooks

Het mes dat niet wijkt – Patrick Ness

Zap boy – Elizabeth Honey

De cirkel – Dave Eggers

Donderdagskinderen – Nicci French

Stille wateren – Viveca Sten

Slachthuis 5 – Kurt Vonnegut

Stiefkind – Selma Noort

Heller – Michael Berg

En niet te vergeten de boeken voor de Boekenbingo… Zijn er boeken van het lijstje die daar in passen of moet ik dan weer andere boeken gaan lezen?

Dan heb ik nog een boekje met heel veel titels die ik ooit wil lezen, en verder komen er elke dag weer nieuwe boeken uit van favoriete schrijvers die ik ook wil lezen!

 

boekielezen 2

Gelezen: Het universum tegen Alex Woods

20140520_173253

 

 

Wat is dit een bijzonder boek. Over de vreemde, maar lieve Alex, die is getroffen door een meteoor en dat heeft overleefd (maar er wel wat ongemakken aan heeft overgehouden). Hij sluit vriendschap met de oude Isaac Peterson, en daar komt iets heel bijzonders uit voort. Meer vertel ik niet, zodat je net als ik verrast zult zijn door het verhaal.

Wel wil ik nog even wijzen op de grote rol die de boeken van Kurt Vonnegut spelen in het verhaal. Ik had zelf nog nooit iets van hem gelezen, maar ben nu wel van plan om Slachthuis 5 te gaan lezen.

Regelmatig zat ik hardop te lachen, door de humoristische manier van schrijven, en door het wereldbeeld van Alex. En hoewel het grappig was, was het ook triest, en waar.

Lees hier een aantal fragmenten:

 

20140520_173226

 

                               20140521_224704

 

20140520_173351

 

Lees dit boek!

De functie van de bibliotheek

Op facebook las ik een artikel over de functie van de bibliotheek. Het is al een artikel uit 2010, maar er staan een paar dingen in waar ik het erg mee eens ben.

“Het belangrijkste doel van de bibliotheek is niet om een hobby te faciliteren, maar om aan alle mogelijke vormen van educatie te doen. Dat mensen de bibliotheek ook gebruiken om aan hun hobby invulling te geven is mooi meegenomen, maar daar gaat het niet om. Daar zou het althans niet om móeten gaan.”

”Dáár ligt de functie van de bibliotheek. Niet in het passief ter beschikking stellen van materiaal (fysiek of digitaal) maar in het actief bemiddelen tussen materiaal en gebruiker. Daar moeten we de modernste middelen voor inzetten maar daar hebben we vooral het beste personeel voor nodig.”

Voor het hele artikel, zie hier.

boekstart

Boekstart-klantje in de bieb

 

 

Op bezoek bij de Schoolschrijver

 
De Schoolschrijver is een heel leuk project in Amsterdam. Op een school komt een kinderboekenschrijver een aantal maanden
elke week op bezoek, om les te geven.
Dit ter taal- en leesbevordering.
De OBA (Openbare Bibliotheek Amsterdam – waar ik werk) levert hiervoor de boeken, en die hebben mijn collega en ik bijelkaar gezocht. (het was een hele klus!)

Omdat ik een blog over De Schoolschrijver ga schrijven voor de OBA-site, was ik vanmorgen op bezoek
bij Selma Noort, die schoolschrijver is op El Kadisia 
in nieuw-west. En het was heel erg leuk!
Al was het maar om te zien waar ”onze” boeken terecht waren gekomen!
 
Meer hierover in mijn juni-blog op www.oba.nl

OBA-blog: Bizar!

  



Een poosje geleden riep ik tegen iedereen die het maar wilde horen: ik heb nu zo’n bizar boek gelezen! Echt heeel erg bizar! Moet je ook lezen! En dat terwijl ik helemaal niet iemand ben die bizarre boeken leest. Levensecht is meer mijn ding. Maar iets bizars als levensecht beschrijven, dat is pas knap!
Ik geloof dat ik nog nooit het woord bizar heb gebruikt om een boek te omschrijven dat ik las, en nu heb ik dat woord al vijf keer gebruikt!
Dat vraagt om een blog.
Het gaat om het boek Gesplitst van Neil Shusterman, vertaling van Unwind (dat ik niet zo eng vind klinken als gesplitst).
Bekijk hier de boektrailer  (trouwens ook een nieuw fenomeen, misschien ook eens een blog waard?)
Het speelt in Amerika in de toekomst, waar een hoogoplopend conflict over abortus is uitgelopen op het instellen van de Wet op het leven, wat inhoudt dat kinderen tot hun dertiende  jaar recht hebben op leven. Daarna mogen hun ouders zich alsnog ontdoen van hun kinderen door ze te laten ‘splitsen’. Dit betekent dat de kinderen voortleven in anderen, omdat alle bruikbare
lichaamsdelen worden gebruikt voor transplantatie. Ook ouders die meer dan tien kinderen hebben moeten de overige kinderen opgeven voor splitsing. Deze kinderen worden tienders genoemd.
De hoofdrolspelers zijn drie kinderen, die allemaal om een andere reden worden gesplitst. Connor is een opstandige puber waar zijn ouders liever vanaf willen, Lev is een tiender en volgens zijn ouders uitverkoren door God om geplitst te worden, en Risa is een wees die volgens de mensen van het weeshuis geen nuttige eigenschappen of talenten heeft en daarom gesplitst wordt.
Op weg naar het ‘oogstkamp’ waar zij zullen worden gesplitst (wat een naam!) krijgen zij de kans om te ontsnappen, wat ze dan ook doen, Lev eerst nog tegen zijn zin want hij is opgegroeid met de overtuiging dat het een grote eer is dat hij wordt gesplitst en zelfs zijn reden van bestaan.
Wat volgt is een enorm spannend verhaal, het is zaak om tot hun achttiende verstopt te blijven, want dan mogen ze niet meer gesplitst worden. De kinderen belanden helaas alsnog in een oogstkamp. Waar zij toch weer in opstand komen. Dit mag echter niet voor iedereen baten, we maken een splitsing mee van minuut tot minuut, net zoals de gesplitste zelf. En dat is…bizar.
Er wordt een krankzinnige wereld geschetst, waar een arm zetten als hij gebroken is niet meer gebeurt, omdat het makkelijker is om er een nieuwe arm aan te zetten. De geneeskunde verandert in transplantatiekunde.  
Er lijken goede kanten aan te zitten: er is geen abortus, en er zijn genoeg transplantatiedonoren. Maar wat daaruit ontstaat is onmenselijk. Wat te denken van de ‘ooievaarsregeling’? Omdat abortus niet meer mag, kunnen ongewenste kinderen te vondeling worden gelegd. Iedereen die een baby op zijn stoep vindt moet het kind liefdevol opnemen. Klinkt ook al weer goed,
ware het niet dat op deze manier de kindjes van stoep naar stoep worden doorgeschoven, zolang niemand het maar ziet.
Dit boek is een voorloper van een nieuwe hype in de young adult-boeken: de dystopie. Boeken waarin afschrikwekkende (toekomstige) werelden worden geschetst. Populairste voorbeelden daarvan zijn de Hongerspelen-trilogie van Suzanne Collins en de Divergent-trilogie van Veronica Roth (beiden ook verfilmd).
Ik noem ook de Chaos-trilogie van Patrick Ness, die speelt op een planeet waarop alle gedachten hardop te horen zijn, en er dus geen privacy bestaat. En Michael Grant (schrijver van de serie Gone) is begonnen aan de serie BZRK waarin ook gestreden wordt om de vrije wil.
Het is bizar (echt waar), maar ook niet zo bizar dat het onwaarschijnlijk of uitgesloten is. Uit goede bedoelingen kunnen horrormaatregelen ontstaan.
Als er een boodschap te vinden zou zijn die deze schrijvers uitdragen, is het: blijf zelf denken! (en boeken lezen – maar dat zet ik er zelf bij)

(Deze blog verscheen eerder op www.oba.nl)

Boekenbingo: a book based on a true story

 
 
 
In de vakantie las ik er maar liefst twee:
books based on a true story.
 
Het zijn Soldaten huilen niet en April is de wreedste maand 
van Rindert Kromhout,
en ik las onlangs dat er nog een derde deel gaat volgen:
Vertel me wie wij waren.
Deze boeken gaan over de Bloomsbury-groep, 
een groep kunstenaars waar onder anderen 
Virginia Woolf en Vanessa Bell bij hoorden.
Heel fijne boeken waar je helemaal in kan verdwijnen.

Mommytobe.nl

Even een linkje naar mijn wekelijkse boekenrubriekje 
over boeken voor kinderen van 0 tot 4 jaar
op de site mommytobe.nl.
 
 
 

Kikker is… Kangoeroe?

Soms kom je iets tegen wat je erg verbaast.
Je vraagt je af: mag dit zomaar? 
Vindt uitgeverij Leopold dit goed?
En weet uitgeverij Kabook niet dat dit wel heeel erg lijkt op de Kikker-boeken?
Kijk zelf:

Mogelijk gemaakt door WordPress. Ontworpen door WooThemes