Gisteren heb ik de prachtige balletvoorstelling Coppelia bezocht, gespeeld door het Nationaal Ballet. Coppelia blijkt een ballet te zijn van al meer dan honderd jaar oud (1870), terwijl ik het alleen kende van het prentenboek van Sieb Posthuma en Janine Brogt.
Coppelia, of het meisje met de ogen van glazuur gaat over een jongen en meisje die gaan trouwen. Tot de jongen in de ban raakt van de mooie Coppelia. Dat kan het meisje niet over haar kant laten gaan! Wie is Coppelia? Dat gaat zij uitzoeken…
Coppelia is vele keren bewerkt, en in 2008 ging de voorstelling in premiere waaraan Sieb Posthuma heeft meegewerkt. Hij maakte de decors en de kleding. En die drukken natuurlijk een enorm belangrijk stempel op de voorstelling.
Zo kondigt het Nationaal Ballet de voorstelling aan: “In de Coppelia van Het Nationale Ballet is de essentie van het verhaal bewaard gebleven: de maakbaarheid van schoonheid en het vinden van de waarheid achter schone schijn. Het laboratorium uit het oorspronkelijke verhaal is nu een kliniek waar botox-behandelingen en borstvergrotingen worden uitgevoerd. Op toneel is geen folkloristisch dorpje te zien, maar een sportschool en een juice-bar, met personages die zo uit een stripboek zouden kunnen komen.”
En Swanilda (het meisje) heet nu Zwaantje. Een leuke bijrol: de hondjes!
Wat vond ik mooi? De kleuren van decor en kleding. Een prachtige mengeling van zwart-wit en kleur. De pakjes van de assistentes van Coppelius, heerlijk hardroze met zwart. De hondjes. Het t-shirt van Frans, met een F erop. De grappige attributen zoals het apparaat dat confetti sproeit. De bomen die eerst zwart-wit waren en daarna in kleur. Eigenlijk kon je blijven kijken naar alle details. En natuurlijk was ook de dans en muziek erg mooi.
Na afloop had je het idee dat je in een prentenboek van Sieb Posthuma had gezeten. En dat is fijn. Jammer dat er nooit meer een nieuw boek zal verschijnen.
Hier zie je het verhaal van Coppelia.
En hier zie je de trailer:
Ga naar deze voorstelling! Het kan nog tot 1 januari 2017, in het Muziektheater in Amsterdam.
Het prentenboek is in 2008 uitgegeven, en heeft een tweede druk in 2016. Het is dus nog verkrijgbaar.
Nog geen reacties.