Klassieke kinderboeken #5: De kleine kapitein

Het volgende boek dat aan bod kwam tijdens het symposium over Klassieke kinderboeken was De kleine kapitein van Paul Biegel.

boekielezen 250

Pjotr van Lenteren begon zijn lezing met een citaat van Paul Biegel, die zijn fantasie ziet als een loeiende koe die elke dag gemolken moet worden.

Eind jaren 60 schreef Biegel De kleine kapitein als vervolgverhaal in de Donald Duck. Het werd een populair boek en wordt nog steeds heel goed verkocht.

boekielezen 252

Pjotr van Lenteren

Kees Fens kraakte dit boek af, het was literair geschreven en daarom ook literair beoordeeld. De metaforen zouden voor de hand liggen en er waren teveel literaire verwijzingen. Het was, zo zei Fens: ‘’literatuur met de K van Kunst’’.

Dit kan best zo zijn, zegt Van Lenteren, maar er is altijd dat onbestemde gevoel dat je hebt als je een boek leest, en dat blijft als je het boek gaat beoordelen of analyseren. En in dit geval voelde hij dat er een duister geheim in het werk van Biegel zit, iets ‘korreligs’. Een schrijver neemt zijn leven mee in het boek bij het schrijven, en de strijd tussen het mogelijke en het onmogelijke.

Wat Biegel interessant maakt is niet het verbinden van kunst en avontuur, maar juist de spanning tussen die twee. Kunst is niet een maatstaf waaraan je maar hebt te voldoen, maar de spanning die tijdens die worsteling met die maatstaf ontstaat. Welke maatstaf je ook kiest.

En een boek is klassiek als het gelezen wordt, en als je een boek dat je vroeger zelf las, aan je kinderen wilt laten lezen. Zo’n boek is De kleine kapitein.

boekielezen 253

Eva Rovers

Ook Eva Rovers vertelde over De kleine Kapitein. Het boek heeft een aantal duidelijke thema’s: escapisme, gretigheid om het onbekende te ontdekken, het verlangen om groot te zijn. Dit laatste vond zij best gek, want wie wil er nou groot zijn? Maar als je kind bent, lijkt het net of volwassenen alles kunnen doen wat ze willen, en worden zij niet tegengehouden door ouders en school.

Zoals al eerder genoemd bevat het veel literaire verwijzingen, en die kunnen voor volwassenen (zoals de vader van Eva Rovers) een beetje ‘’too much’’ zijn.

Het personage dat Rovers het meest aansprak was bange Toontje, omdat er ontwikkeling in zijn persoon zit: soms stijgt hij boven zichzelf uit als hij zijn angst overwint. De andere personages zijn altijd hetzelfde, zo is de kleine kapitein altijd stoer en stabiel.

 

boekielezen 251

Paul Biegel

Kijk hier voor de trailer van de voorstelling De kleine kapitein, die nog steeds speelt.

Morgen: Klassieke kinderboeken #6 Jip en Janneke

 

, , , , , ,

Nog geen reacties.

Geef een reactie

Mogelijk gemaakt door WordPress. Ontworpen door WooThemes

Ontdek meer van Boekielezen

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Lees verder