Trefwoord Archief | Dood

Gelezen: Naar de top

Er waren twee boeken genomineerd voor de Gouden Lijst – categorie vertaalde boeken. Dat waren De honden van Alan Stratton, en Naar de top van Dan Gemeinhart. Tot de prijsuitreiking had ik alleen De honden gelezen, en daarom hoopte ik dat die zou winnen. Want wat was dat boek spannend zeg!

Lees Verder →

Gelezen: Wij zijn allemaal moleculen

Soms begin je in een boek en dan weet je: ja dit is het soort boek waar ik van hou. Geschreven op precies de juiste toon, het lezen gaat vanzelf. Dit had ik bij Wij zijn allemaal moleculen van Susin Nielsen. Het verhaal gaat over Stewart en Ashley, en zij vertellen het verhaal om beurten.

Lees Verder →

Wij zoeken een boek #2

Soms krijg je een vraag waar je even bij moet slikken. Een vraag waarop je extra goed antwoord wilt geven. Dat is bijvoorbeeld deze: wij zoeken een boek dat ons helpt bij het praten over de dood. En meestal hebben deze mensen dan direct met een sterfgeval te maken.

Lees Verder →

Gelezen: Ik geef je de zon

Hoe kan dat? Over dit boek las ik lovende recensies. De negens en vijf sterren buitelden over elkaar. Het verhaal sprak me aan, dus ik verheugde mij op dit boek. Maar het viel een beetje tegen.

Zou het komen omdat ik het las na het overdonderende Wij leugenaars? Dat vond ik zo prachtig, daar kon even niets tegenop.

Lees Verder →

Gelezen: Antsy does time

boekielezen 326

Antsy does time van Neil Shusterman is in het Nederlands geschreven (vertaald door Lydia Meeder), maar heeft een Engelse titel omdat het is uitgegeven in de serie Made in the USA van Lemniscaat.

Lees Verder →

Gelezen: Rockoholic

boekielezen 176

 

Rockoholic van C.J. Skuse ziet er aantrekkelijk uit. Het is ook een leuk verhaal, over Jody die naar een optreden van haar favoriete band gaat, en per ongeluk de zanger (haar grote idool) ontvoert en verstopt in de garage. Als ze eenmaal bij zinnen is blijkt de zanger niet meer weg te willen. Zijn leven als popartiest blijkt lang niet zo leuk te zijn als het lijkt. Hierdoorheen verweven is de verhaallijn van de vriendschap met haar beste vriend Mac die langzaam meer dan vriendschap wordt, en het verlies van haar bijzondere opa waar ze heel close mee was.

Een leuk verhaal, wel kon het wat korter wat mij betreft.

Sieb Posthuma

 

In december schreef ik mijn OBA-blog over Sieb Posthuma. Hij had toen de decemberpostzegels ontworpen en daar was ik weg van. De winterse illustraties gaven me een knus en warm gevoel.

En nu weet ik niet hoe ik verder moet schrijven. Want hoewel hij mensen een warm gevoel kon geven met zijn kunst, heeft hij dit gevoel zelf niet kunnen vinden. Sieb Posthuma heeft een eind aan zijn leven gemaakt. Zijn uitgeverij schreef: hij zag niet langer licht in zijn leven.

Iemand die zulke kleurige tekeningen kon maken. Die zoveel humor in zijn illustraties verwerkte. Je zou toch willen dat zo iemand dansend met zijn penselen in zijn hand door het leven kon gaan!

Ik zou nu allemaal voorbeelden kunnen geven van hoe kleurig en vrolijk zijn werk was. Maar dat voelt ongepast.

Er is een mooie overzichtstentoonstelling van zijn werk in het Kinderboekenmuseum in Den Haag (nog de hele maand augustus), en een nog mooier boek naar aanleiding van deze tentoonstelling: Van toen, tot hier, en nu verder van Joukje Akveld. Wij als jeugdbibliothecarissen werden er hebberig van, wat een mooi boek!

En nu? Niet verder.

We zijn verdrietig.

rintje

 

 

 

Mogelijk gemaakt door WordPress. Ontworpen door WooThemes