Wederom een grappig Engels prentenboek bij de leukste boeken die ik las dit jaar. Dit keer Goodnight already van Benji Davies (maker van het prentenboek van het jaar 2017) en John Jory.
Trefwoord Archief | English books
De Beste van Boekielezen #4
Regelmatig bespreek ik Engelse prentenboeken. Ik kom vaak erg geestige boeken tegen, waarbij ik al lezend in mijn eentje zit te gniffelen. Sir Lilypad van Anna Kemp en Sara Ogilvie is er zo een.
Prentenboek: Sir Lilypad
Tja, hoe moet ik dit stukje nu weer beginnen? Het wordt wat eentoning, maar ik heb wèèr een grappig Engels prentenboek gelezen: Sir Lilypad; A tall tale of a small frog van Anna Kemp en Sara Ogilvie. Het gaat over een klein kikkertje dat een grote toekomst voor zichzelf ziet. Maar…. “No one takes you seriously, When you’re not much bigger than a pea“. Daarom wil Sir Lilypad groot worden.
Prentenboek: Goodnight already!
Nauwelijks werd bekend dat Benji Davies het prentenboek van het jaar 2017 maakte, of ik las alweer zo’n leuk prentenboek van hem. Het was weer eens tijd voor een rondje Engelse prentenboeken. En zoals vaak zat ik weer in mijn eentje te gniffelen boven een prentenboek.
Dit boek: Goodnight already! illustreerde Benji Davies, en de tekst is van Jory John.
Gelezen: Smelly Louie
O wat een fijne tekeningen! Vandaag weer een Engels prentenboek. Smelly Louie van Catherine Rayner, die we kennen van voormalig prentenboek van het jaar Krrrr…okodil! Dit boek over een stinkende hond vind ik leuker.
Gelezen: Slug needs a hug!
Alweer een Engels prentenboek en alweer een op rijm! Het wordt wat eentonig maar ik heb er weer een. Een Engels prentenboek waarvan je meteen zin krijgt om voor te gaan lezen. Illustraties leuk, tekst leuk: Slug needs a hug! van Jeanne Willis en Tony Ross.
Gelezen: Oi Frog!
Zoals je al eerder kon lezen kan ik Engelse prentenboeken enorm waarderen. Ik heb er weer één! Het is Oi Frog! van Kes Gray (schrijver) en Jim Field (illustrator). En ik kreeg er spontaan een goed humeur van, en zin om te rijmen!
Gelezen: Henrys map
Het is weer tijd voor een Engels prentenboek. Henry’s map van David Elliot gaat over een zeer geordend varkentje. En het is wederom een geestig boek!
Henry wil graag alles op een rijtje hebben, en maakt een plattegrond van de boerderij. Alle dieren die hij tegenkomt tekent hij in de plattegrond, zodat iedereen zijn plaats weet. Dan gaan alle dieren de berg op om de boerderij van een afstand te vergelijken met de plattegrond. Maar waar zijn alle dieren nou? Gelukkig heeft Henry de oplossing.
Gelezen: This moose belongs to me
Weer las ik een Engels prentenboek en weer zat ik in mijn eentje te gniffelen: This moose belongs to me van Oliver Jeffers.
Wilfred heeft een eland (Marcel) als huisdier, maar deze huis-eland houdt zich niet echt aan alle huisdier-regels die Wilfred bedenkt. Gelukkig houdt Marcel zich wel aan de regel dat hij als schuilplaats voor de regen moet fungeren! 🙂
Maar het huisdier houdt zich verder aan weinig regels, hij blijkt zelfs niet alleen het huisdier van Wilfred te zijn, maar van meerdere mensen!
Het verhaal loopt goed af, met de afspraak dat Marcel de eland zich aan alle regels van Wilfred zal houden – als hij er zin in heeft!
Ik vind het zo’n geestig boek, en bovendien vind ik de eland mooi geschilderd. (ik krijg zelf zin om te gaan schilderen!)
Gelezen: Who’s for dinner?
Soms lees je een boek en zit je hardop in jezelf te lachen. Met dit boek, Who’s for dinner? van Claire Freedman en Nick East, had ik dat. Dat komt vooral door de grappige tekeningen, maar ook door het originele idee!
Het gaat over de vos die naar de boerderij komt om eens een lekker diertje op te eten (hij heeft hiervoor zijn handboek voor eetbare dieren bij zich). Maar gelukkig heeft de stier een goed plan!
