Trefwoord Archief | Posthuma Sieb

Theatertip: Ga naar Coppelia!

Gisteren heb ik de prachtige balletvoorstelling Coppelia bezocht, gespeeld door het Nationaal Ballet. Coppelia blijkt een ballet te zijn van al meer dan honderd jaar oud (1870), terwijl ik het alleen kende van het prentenboek van Sieb Posthuma en Janine Brogt.

Lees Verder →

Elke dag dichten #7 – Poëzieweek 2016

Van 28 januari tot en met 3 februari is het Poëzieweek. Ik trakteer jullie daarom elke dag van deze week op mooie gedichten. Sommigen uit mijn eigen kast en soms zelfs uit mijn jeugd, en sommigen uit de bibliotheek. Ook op mijn Facebook en Instagram kun je (weer andere) gedichten vinden.

Veel poëzieplezier!

Lees Verder →

Voorlezen: Aadje Piraatje

Toen wij de tentoonstelling over Sieb Posthuma bezochten in het Kinderboekenmuseum, kwamen we de volgende opdracht tegen: Schrijf een brief in een fles.

20140824_153731

Dat was een leuke voor het voorlezen en knutselen in de bibliotheek! Ik nam een lege fles mee, en afgelopen zaterdag gingen we aan de slag. Eerst las ik voor uit Aadje Piraatje, het verhaaltje over Aadje die een brief schrijft aan zijn moeder. ”Mama ik mis je zo”. Zelfs de stoerste piraten kregen een beetje heimwee…

Lees Verder →

Prentenboeken: Kunst

Er zijn behoorlijk veel prentenboeken te vinden die over kunst gaan. En op een heel toegankelijke manier. Hier een keuze uit het aanbod.

Ten eerste het prachtige boek De draad van Alexander Calder van Sieb Posthuma over de kunstenaar  Calder. Een mooi boek, waardoor ik zelf ook de mobiles van Calder ben gaan opzoeken op Google. (en wat lijken ze goed!)

boekielezen 95

boekielezen 96

boekielezen 104

De getekende mobile

boekielezen 103

De echte mobile

 

Ook een mooi prentenboek is het boek van Eric Carle De kunstenaar en het blauwe paard.Het gaat over de Duitse kunstenaar Franz Marc, die een grote inspiratie was voor Carle. Het gaat ook over kunst maken zoals je zelf wilt, zonder je iets van anderen aan te trekken.

boekielezen 98

 

Schaap wil juist wel haar publiek terwille zijn, maar dat is best moeilijk als iedereen een schilderij in een andere kleur wil. Maar schaap heeft de oplossing! Schaap maakt een schilderij van Judith Koppens.

boekielezen 102

 

In Krokodil en het meesterwerk van Max Velthuijs koopt Olifant een blanco schilderij van Krokodil. Hij heeft het idee dat hij voor de gek is gehouden, maar uiteindelijk is hij heel tevreden met zijn schilderij.

boekielezen 101

boekielezen 100

 

Ten slotte bezoeken Muis en Nijntje allebei het museum, respectievelijk in Muis in het museum van Lucy Cousins, en Nijntje in het museum van Dick Bruna.

boekielezen 97

boekielezen 99

De meeste boeken zijn te koop en anders in elk geval in de bibliotheek te vinden.

Veel leesplezier!

Tentoonstelling: een vijver vol inkt

20140824_151601

Op zondag 24 augustus zijn we met een groepje collega’s van de jeugdetage van de OBA naar de prachtige tentoonstelling van het werk van Sieb Posthuma geweest. Mooi en verdrietig.

20140824_145819

20140824_145840

20140824_145948

20140824_144356

20140824_144418

 

20140824_144550

20140824_144625

20140824_144717

20140824_144734

20140824_144933

20140824_151541

 

20140824_154137

20140824_151521

 

20140824_154301

20140824_145651

20140824_145523

20140824_145412

20140824_150424

20140824_150357

20140824_150837

20140824_150333

20140824_150142

20140824_153731

20140824_152945

20140824_152651

20140824_152350

20140824_144833

20140824_151156

20140824_151221

20140824_152317

20140824_161221

20140824_152200

20140824_160905

 

Mooi

 

20140814_202755 20140814_202750

We hadden een mooie presentatie van het werk van Sieb Posthuma, waar veel mensen  stil bij bleven staan en met ons praatten over hem en zijn werk.

Sieb Posthuma

 

In december schreef ik mijn OBA-blog over Sieb Posthuma. Hij had toen de decemberpostzegels ontworpen en daar was ik weg van. De winterse illustraties gaven me een knus en warm gevoel.

En nu weet ik niet hoe ik verder moet schrijven. Want hoewel hij mensen een warm gevoel kon geven met zijn kunst, heeft hij dit gevoel zelf niet kunnen vinden. Sieb Posthuma heeft een eind aan zijn leven gemaakt. Zijn uitgeverij schreef: hij zag niet langer licht in zijn leven.

Iemand die zulke kleurige tekeningen kon maken. Die zoveel humor in zijn illustraties verwerkte. Je zou toch willen dat zo iemand dansend met zijn penselen in zijn hand door het leven kon gaan!

Ik zou nu allemaal voorbeelden kunnen geven van hoe kleurig en vrolijk zijn werk was. Maar dat voelt ongepast.

Er is een mooie overzichtstentoonstelling van zijn werk in het Kinderboekenmuseum in Den Haag (nog de hele maand augustus), en een nog mooier boek naar aanleiding van deze tentoonstelling: Van toen, tot hier, en nu verder van Joukje Akveld. Wij als jeugdbibliothecarissen werden er hebberig van, wat een mooi boek!

En nu? Niet verder.

We zijn verdrietig.

rintje

 

 

 

OBA-Blog: O dennen-oe-oe!

Wat een aangename verrassing dat de decemberpostzegels dit jaar door Sieb Posthuma werden gemaakt! Als liefhebber van het sturen en krijgen van echte ouderwetsche brieven en kaarten vind ik het leuk om wat anders op een brief te plakken dan de saaie zegels met een 1 erop.
En wat zijn de decemberzegels leuk geworden, ik kwam meteen in de kerstsfeer door het zien van het velletje postzegels. Die met de postbode is mijn favoriet. Van mij mochten ze trouwens best  iets groter! (tip: als je drie velletjes koopt, krijg je er ook een agenda bij die door Posthuma geïlllustreerd is.)
 
                               
Het leuke is dat Sieb Posthuma een band heeft met de OBA. Toen de Centrale Bibliotheek op 7-7-07 zijn deuren opende aan het Oosterdok, schreef (en illustreerde!) Sieb ter ere daarvan het boekje Tippie de verhalenvangster
Maar de meeste mensen zullen zijn naam vooral kennen van het hondje Rintje, waarover hij ruim tien jaar verhaaltjes schreef in het NRC.  De titel van dit stukje is ook de titel van een van de verhaaltjes, over de teckel Tobias, die bij het zingen van kerstliedjes een onbedwingbare neiging tot janken krijgt. (wat bij mij de onbedwingbare neiging tot grinniken veroorzaakte)
 
 
                                   
Hoewel Rintje niet meer in de krant staat, verschijnen er nog wel steeds boeken over hem. Het nieuwste boek, Rintje rent het hardst, kwam in augustus uit.
Voor het geval iemand van PostNl deze blog leest: ik heb een suggestie voor de illustrator van de decemberzegels van volgend jaar. Iemand die ook zo’n fijne wintersfeer weet op te roepen met haar tekeningen, en toevallig ook iemand wiens werk vaak te zien is in de OBA, niet alleen in boeken maar ook aan de muren. Ik bedoel Gitte Spee.
Overtuig uzelf en lees (met of zonder kind op schoot) Vrolijk kerstfeest, meneer Big!
 
                               
Ik zie hier al een postzegel in, een schilderijtje zelfs! 
Ik wil besluiten met een gedichtje uit het boek Er was eens een olifantje…over zon, sneeuw en ander weer.  Dit moet de mensen van PostNl overtuigen dat Gitte Spee de juiste opvolger is van Sieb Posthuma!
 
                            
‘’Het olifantje Olaf
zat puffend in de zon
‘ik wou dat ik nu heel snel
de koude sneeuw in kon’
toen pakte hij zijn spullen
en ging meteen op reis
naar verre, koude oorden
op zoek naar sneeuw en ijs.’’
Vrolijk kerstfeest allemaal, en kom eens langs op de jeugdafdeling van de Centrale bibliotheek, waar nu een prachtige overzichtstentoonstelling hangt van het werk van Gitte Spee.
 

 
Deze blog verscheen ook op www.oba.nl

Mogelijk gemaakt door WordPress. Ontworpen door WooThemes