Blauwtje van Lydia Rood is het derde deel over Liesbeth. Ik schreef al over de eerste twee delen.
Dit boek is anders van opzet, het bestaat namelijk uit verschillende soorten documenten:
verslagen van app-gesprekken, notulen van vergaderingen, krabbels op bierviltjes, etc.
In 2019 won Wit Konijn, Rode Wolf de prijs voor het beste boek voor jongeren (vertaald). Het boek heeft even op mijn te lezen stapel gelegen, maar toen ik er eenmaal in begon kon ik niet meer stoppen.
Wie kent de boeken niet: Leven van een loser, Dagboek van een muts en aanverwante graphic novel-series. Zeer populair, en misschien voor een groot deel wel omdat er heel veel plaatjes in staan en de tekst geschreven in plaats van gedrukt lijkt. Ik ben er zelf niet zo’n erge fan van. Maar toen ik Onzichtbare Emmie tegenkwam, leek me dat iets subtieler dan eerdergenoemde series en besloot ik dat wel te lezen.
