Ben ik nou een watje of ís Quotum; project Z nou zo ontzettend spannend? Ik doe het bijna nooit maar ik moest een paar keer spieken op de laatste pagina’s om te kijken of bepaalde personages nog in leven waren (ken je dat?).
Trefwoord Archief | Spannende Boeken
De zaak Poznanski
Al jaren raad ik iedereen die een écht spannend jeugdboek wil lezen de twee eerste jeugdboeken van Ursula Poznanski aan: Erebos (2011) en Saeculum (2012). Toen ik er naar wilde verwijzen in dit blog, bleek dat ik er nooit over heb geschreven, behalve dan kort in lijstjes. Mijn excuus is dat ik met Boekielezen begon eind 2013, dus deze beide boeken zijn er tussendoor geglipt.
Gelezen: De schaduwen van Radovar
In de vakantie las ik een flinke stapel boeken, dus je kunt (eindelijk) weer een hoop besprekingen verwachten. We gaan van start met De schaduwen van Radovar van Marloes Morshuis.
Gelezen: Het wonderlijke verhaal van Angelino Brown
De boeken van David Almond zijn meestal dreigend en duister. Daar is Het wonderlijke verhaal van Angelino Brown een uitzondering op. Het is een warm boek, vol grapjes en troost.
Almond schrijft al lang boeken, en daar zijn er behoorlijk wat van bekroond. In 2010 ontving hij de Hans Christian Andersenprijs voor zijn hele oeuvre.
Gelezen: Cyberboy
Voor dit boek doe ik mee aan een blogtour. Dat houdt in dat een aantal boekbloggers hetzelfde boek leest en daar om de beurt aandacht aan besteedt. Tanja de Jonge benaderde mij met de vraag of ik haar nieuwe boek wilde lezen, omdat ik al eerder iets over een boek van haar had geschreven. Dat was het boek Tijdrovers. Aangezien ik dat een goed boek vond, had ik wel zin om haar nieuwe boek Cyberboy te lezen. Voor mij las Marcia van Oog op de toekomst het boek, en na mij kun je de recensie lezen van Miranda op The book girl.
Gelezen: De mysterieuze zolder (maand van het spannende boek)
In de maand van het spannende boek leek het mij leuk om een paar spannende boeken te lezen. En al is deze maand eigenlijk voor volwassenen, er zijn genoeg spannende kinderboeken.
Neil Shusterman, dat is een van mijn favoriete auteurs. Meestal schrijft hij boeken voor wat oudere kinderen, nu kwam ik hem tegen bij de B-boeken in de bibliotheek, dat wil zeggen voor kinderen van 9 tot 12 jaar. Aangezien het verhaal over kinderen van een jaar of 14, 15 gaat, zou het van mij ook een C-boek mogen zijn.
Gelezen: Groot wild
Eigenlijk lees ik niet veel avonturenboeken. En nu weet ik waarom! Ze zijn soms te spannend! Zoals Groot Wild van Dan Smith. Echt vreselijk spannend! Het was erg moeilijk om het boek weg te leggen. Hoewel het om een bizarre gebeurtenis gaat, is het geloofwaardig opgeschreven.
Gelezen: Zes seconden
Jasmijn en haar die vriendinnen willen heel graag naar Het Feest, waar Het Spel wordt gespeeld: De afrekening. Een spel waarbij eerst een berg geld wordt neergelegd door de deelnemers, waarna degene die het eerst naar het geld grijpt zes seconden lang door de anderen in elkaar getrapt mag worden. Het feest is altijd op een andere geheime plek, en alle bezoekers zien er hetzelfde uit, zodat niemand herkend kan worden.
Gelezen: Kersenbloed
In mijn vakantie kwam ik in de boekwinkel een boek van Floortje Zwigtman tegen in de uitverkoop . Het was Kersenbloed. Ik kende de titel wel, maar wist niet dat het de proloog was op de Groene Bloem-trilogie (die ik met veel plezier gelezen heb). Dus gekocht! Kon ik meteen in de Zwigtman-stemming komen voor de boekpresentatie waar ik heen zou gaan.
Kersenbloed gaat over Vincent Farley, in de Groene Bloem komt hij voor als kunstenaar. Hier is hij nog een jongen, die in zijn eerste jaar op kostschool zit. En dat is niet makkelijk! Ik vond het zo’n knap boek: het is enorm spannend (er is iets aan de hand op kostschool, er is een jongen overleden) en tegelijk gaat het erover hoe moeilijk het in die tijd was om homoseksueel te zijn. Algemener gezegd: hoe moeilijk het is om anders te zijn. En tegelijk: als je probeert je aan te passen, hoe eenzaam dat is, want ook daar word je niet gelukkig van.
Dit boek was helaas snel uit, maar had hetzelfde effect als de hele trilogie: ik heb bewondering voor Floortje Zwigtman!
Gelezen: Onder de ketchupwolken
Mooi uitgegeven!
In de vakantie lazen mijn dochter (ruim 14) en ik allebei het nieuwste boek van Annabel Pitcher: Onder de ketchupwolken. Ik had er hoge verwachtingen van omdat ik haar vorige boek (mijn zus woont op de schoorsteenmantel) zo prachtig vond.
Het is een ander soort boek, het is vooral een verhaal over liefde en schuldgevoel. Maar de beschrijvingen van de spanningen in het gezin van Alice waren weer net zo goed als in het vorige boek.
Behalve dat het over liefde gaat en over een gezin, is het ook een enorm spannende page-turner. Je wilt heel graag weten wat er nou precies gebeurd is waarover Alice (of Zoe zoals ze zich noemt in haar brieven) zich zo schuldig voelt. En je wilt ook weten over welke broer het gaat! En dat houdt Pitcher goed verborgen!
De ter dood veroordeelde gevangene waar Alice de brieven aan stuurt leren we niet zo goed kennen, hij wordt alleen beschreven door Alice. Zijn brieven lezen we niet, alleen wat Alice erover zegt. Hij blijft wat oppervlakkig, vind ik, en dat past niet bij het onderwerp: een ter dood veroordeelde. En zo is het misschien ook niet bedoeld.
Een mooi boek. Maar het overtrof niet haar eerste boek.